Deel 6 (p. 91-112)

Het laatste deel! Het einde was erg spannend, want de beste vriend van Leon, Jules, had een brief gevonden die hij schreef voor zijn zelfmoord waarin hij alles vertelt wat de vier jongens met hem hebben gedaan. Hij heeft de brief aan Finn getoond en daarvoor had hij hem blijkbaar ook al aan Jelle getoond. Dus was dat waarschijnlijk ook één van de oorzaken waarom hij zelfmoord had gepleegd. Finn werd bang dat Jules alles zou doorvertellen en stuurde Bas op hem af. Er viel niet veel met hem te praten. In de rest van het boek vertelde Jules het maar aan één iemand door en dat was de vriendin van Finn, Loes. Wat heel gemeen is, want wanneer ze dat hoorde, maakte ze het met hem uit. Heel begrijpelijk, want ik zou ook geen vriend willen die zoiets doet. Hierna denk ik dat Finn ook uit het leven stapt, maar dat is erg onduidelijk. Ik vind het nogal een raar einde voor een boek, want er zijn nog zoveel onbeantwoorde vragen. Dus is dit een open einde.

Deel 5 (p.73-90)

In de hoofdstukjes die ik nu heb gelezen krijgen de jongens te horen dat hun beste vriend, Jelle, zelfmoord heeft gepleegd. Dit brengt de vrienden samen en zo zoeken troost onder elkaar en bedrinken zich. Ik vind het goed dat ze terug in zo'n situatie zich  herenigen, maar waarom moeten ze zich daarvoor zat drinken? Doordat hun emoties erg goed omschreven zijn, kan ik me zonder moeite inleven. Finn legt de schuld van Jelles zelfmoord bij zichzelf en Bas bij de psychologe omdat ze geen tijd had gemaakt voor Jellle. Op school zijn de drie erg stil en willen ze liever met rust gelaten worden. Wat ik wel begrijp nadat ik gelezen heb hoe ze zich voelen.

Deel 4 (p. 57-72)

Dit deel begon met Jelle die zijn hart luchtte bij Finn, wat ik een goede stap vond om er over te spreken. Jelle vond dat alles zijn schuld was omdat het zijn idee was en zijn spul. Wat wel een beetje overdreven is, maar het maakt me nog nieuwsgieriger. Finn kan hem overtuigen naar de psychologe te gaan, maar ze heeft geen tijd. Ze zei dat ze morgenvroeg wel tijd zou hebben. Maar het was te laat, want die dag pleegde hij nog zelfmoord. Dat kwam ook doordat hij daarvoor zijn liefde had verklaard aan de vriendin van zijn beste vriend. Maar ze wijst hem af. Ik vind het raar dat hij er geen rekening mee had gehouden dat zij met zijn beste vriend samen is. Ik vind het ook raar dat hij niet wachtte om zelfmoord te plegen tot hij eens met die psychologe had gepraat. Zij kon hem misschien helpen.

Ook deze keer zat er weer een flashback tussen waarin ik alles te weten kwam wat er met Leon was gebeurt. Ik schrok ervan dat jongens van 16 jaar zoiets kunnen doen als ze onder invloed zijn van drugs.

Deel 3 (p. 40-56)

Ik begon met een stukje van Bas te lezen. Ik vind dat hij erg koelbloedig overkomt. Hij heeft niet veel schuldgevoel over wat er gebeurd is met Leon (ook al weet ik niet wat). En wanneer hij met de psychologe gaat praten (wat hij alleen maar doet om niet verdacht over te komen, want iedereen gaat met haar praten) heeft hij alle antwoorden voorbereid en toont hij valse emoties.
Het groepje wordt opgesplitst in Bas met Thijs en Jelle met Finn. Dit komt doordat Finn en Bas ruzie hebben over het feit dat Bas Finn niet vertrouwt (wat ik al schreef bij deel 1). Thijs probeert de groep weer samen te krijgen maar dit lukt niet. Ondertussen geraakt Jelle diep in de put, maar zoekt geen hulp.
Ook kreeg ik weer een flashback waarin de jongens een nieuw misdaadje bedenken: een leerling drugs geven. Ze twijfelen alleen nog of ze die aan een lekker wijfje of een onervaren nerd zullen geven.

Deel 2 (p. 21-39)

Ik ben nu weer een paar hoofdstukken verder en er is een ander soort hoofdstuk bijgekomen met een auctoriële verteller. Die stukjes zijn flashbacks van de misdaadjes van de vier jongens. Maar de auteur maakt het nog eens moeilijk door ze alle vier een bijnaam te geven in zo'n flashback: de koning = Bas, de blonde prins = Finn, mister IQ = Jelle en de puistige prins = Thijs. En in één van hun misdaden dragen ze een masker en worden ze dus nog een keer anders genoemd: Zorro, het varken, Kim Clijsters en Spiderman. 

Wat ik erg raar vond was dat Finn zichzelf verminkte door zijn teennagels uit te trekken. Hij wilde gestraft worden. Toen belde Jelle hem om te vragen of hij de drugs wou weg doen. Dat deed hij maar hij zei tegen zijn ouders dat hij naar de bieb ging. Moet ik dan veronderstellen dat dat de bibliotheek is? 

Deel 1 (p. 5-20)

Nu ik de eerste hoofdstukjes gelezen heb, ben ik in de war. Want elk hoofdstuk wordt verteld door een ander hoofdpersonage in de vertellende ik-vorm. Er zijn vier hoofdpersonages: Thijs, Bas, Finn en Jelle. Het is moeilijk om te onthouden wie wie is, bijvoorbeeld wanneer de ene iets vertelt over de andere dan denk ik: 'Ahn dat gaat nu over die jongen die het eerste hoofdstuk vertelde, zeker? Of nee toch niet.' Maar waarschijnlijk komt dit doordat het nog maar het begin van het verhaal is. Het begin is trouwens 'in medias res' zo merk ik dat de personages meer weten dan mij, wat voor spanning zorgt. Want wanneer de directeur op hun eerste schooldag de zelfmoord van Leon, een jongen uit hun klas, meldt, voel ik dat de jongens meer weten. Dat voel ik door kleine dingen zoals schuld die ze voelen en omdat ze ervoor proberen te zorgen niet verdacht te lijken. Ik vind dat ik een heel goed beeld kreeg van de sfeer op school en de gevoelens van de jongens na Leons dood. Wat ik wel raar vond, was dat Bas Finn niet vertrouwde en dacht dat Finn zou vertellen wat er gebeurd was. Die twee kennen elkaar al zolang en zijn beste vrienden. En hij was er zelf ook bij dus waarom zou hij het vertellen.